Wniebowzięcie NMP

 

"...powagą Pana naszego Jezusa Chrystusa, świętych Apostołów Piotra i Pawła i Naszą, ogłaszamy, orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej" (Breviarium fidei VI, 105)
Orzeczenie to ogłosił jako dogmat wiary papież Pius XII 1 listopada 1950 r. w Konstytucji apostolskiej "Munificentissimus Deus": wypowiedział je uroczyście w bazylice św. Piotra w obecności prawie 1600 biskupów i niezliczonych tłumów wiernych.

 „Maryja została wzięta do nieba, radują się zastępy aniołów”. Dołączmy do wspólnej radości z zastępami aniołów w niebie.

 

1. Wzięta do nieba Maryja Królowa,
    Już jaśnieje w koronie;
    Odeszła od nas Matka Jezusowa,
    Siedzi z Synem na tronie.
    Wydają nieba triumf wesoły,
    Wielbią Królowę Święci z Anioły
    Widząc Ją na Boskim łonie.
2. Piękna jak księżyc, jak słońce wybrana,
    Księżyc pod Jej nogami,
    Na Niej purpura ze słońca utkana,
    Gwiazdami haftowana.
    Z dworem Aniołów weszła do chwały,
    Równych widoków nieba nie miały,
    Z takimi wspaniałościami.
3. Odchodzisz od nas, o Matko jedyna,
    Byś nam zjednała Boga,
    Więc racz się wstawić do Swojego Syna
    Zawsze, gdy na nas trwoga,
    Ażeby od nas odwrócił wojny,
    Uśmierzył burze, dał czas spokojny,
    Niech Twoja sprawi przyczyna.

                                                                                                               (XVIII w. pieśń kościelna)

arrow_upward