Pierwszym po drugiej wojnie światowej proboszczem Smolic został ks. Edward Wiśniewski. Urodził się 19 lipca 1897 roku w Golinie, w powiecie jarocińskim. Szkołę średnią ukończył w Rawiczu w listopadzie 1917 roku i zaraz został powołany do niemieckiej armii, w szeregach której brał udział w walkach na froncie francuskim aż do zakończenia wojny. Na początku 1919 roku brał udział w powstaniu wielkopolskim. Studia teologiczne odbywał najpierw w Poznaniu (1919 – 22), potem na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1922/23), gdzie w czerwcu 1923 uzyskał absolutorium wydziału teologicznego. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1923 roku. Po święceniach był przez dwa lata wikariuszem w archidiecezji lwowskiej, potem prefektem, a od 1935 roku administratorem parafii Kowalówka i Wiesenberg. Wysiedlony w 1940 roku przez okupantów ze Lwowa przenosi się do diecezji lubelskiej, gdzie otrzymał administrację parafii Persrspa, Nabróż i Żukowice.
W czerwcu 1945 roku wrócił do Wielkopolski i otrzymał probostwo w Smolicach. Tu okazał się gorliwym duszpasterzem szczególnie w zakresie katechizacji dzieci, pielęgnowaniu śpiewu i nabożeństw liturgicznych. W Smolicach przebywał 25 lat. Zmarł 6 lipca 1970 roku i został pochowany na cmentarzu przykościelnym wśród pięknych róż, które sam sadził.
