Porządek Mszy Świętych

Galeria zdjęć

Środa Popielcowa rozpoczyna okres Wielkiego Postu – czas rozważania Tajemnicy  Męki i Śmierci Chrystusa. Teksty czytań mszalnych, jakie Kościół rozważa tego dnia, wzywają do nawrócenia i wskazują bardzo konkretne drogi tego procesu. Są nimi: jałmużna, modlitwa i post.

Tegoroczny Popielec przypadał 17 lutego i tego dnia sprawowano w naszym sanktuarium dwie Eucharystie koncelebrowane, obie połączone z obrzędem posypania głów popiołem. Pierwszej, porannej o godz. 8:00 przewodniczył ks. kan. Jerzy Szczepaniak w asyście ks. kan. dr. Błażeja Dojasa. Wieczorna o godz. 18:00 połączona była z cotygodniową nowenną do Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. Liturgii przewodniczył ks. kan. Jerzy Szczepaniak z udziałem ks. kan. dr. Błażeja Dojasa, kustosza sanktuarium i ks. Sławomira Nobika, proboszcza z Zalesia Wielkiego.

            Homilie tego dnia głosił ks. kan. Jerzy.  Mówiąc  o rozpoczęciu Wielkiego Postu, nawiązał do dwu formuł wypowiadanych przez kapłanów podczas posypywania głów popiołem: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” i zwrócił uwagę, że ten szczególny czas skłania do refleksji nad właściwym kierunkiem i sensem życia, a także skierowaniu myśli na naukę ewangelizacyjną Chrystusa. Pojednanie się z Chrystusem polega na jednoznacznym opowiedzeniu się po stronie prawdy i dobra, sprawiedliwości i miłości bliźniego.

Wielki Post wymaga wewnętrznego wyciszenia i oczyszczenia serca, wykorzenienia zła z naszego życia. To czas pracy nad sobą, nawrócenia, usunięcia tego wszystkiego, co człowieka duchowo niszczy i deformuje. Jest to także czas rozpamiętywania męki Chrystusa poprzez udział w nabożeństwach Gorzkich Żali i Drogi Krzyżowej.  Ofiara Zbawienia, to dokument wielkiej miłości Boga do człowieka. Tym, co nas oddziela od Chrystusa jest grzech w każdej postaci. I czterdziestodniowy post jest okazją do duchowego odrodzenia, nawrócenia i przemiany. Zachęcając do szukania wewnętrznej wolności, Kapłan mówił o potrzebie (wzorem naszych przodków) powstrzymania się od nałogów, wygaszenia nienawiści i zazdrości … „Niech dobro zwycięży zło. Otwórzmy serca Chrystusowi, bo tylko On napełnia serce człowieka pokojem, nadzieją i miłością” – zakończył ks. kan. Jerzy.

            Po homilii Kapłani odmówili modlitwę i pobłogosławili popiół, którym posypano głowy wiernych, jako znak przyjęcia wielkopostnej pokuty i nawrócenia. Obrzęd posypania głów popiołem symbolicznie rozpoczyna dzieło odnowy życia. Towarzyszył temu śpiew pieśni wielkopostnych, prowadzony przez Panie organistki: Katarzynę Chmielarczyk i Dorotę Niestrawską.  W związku z pandemią koronawirusa Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów opublikowała w tym roku specjalną notę dotyczącą obrzędu posypania głów popiołem:  "…. kapłan po odmówieniu modlitwy błogosławieństwa popiołu i po pokropieniu go w milczeniu wodą święconą, zwróciwszy się do obecnych, wypowiada jeden tylko raz do wszystkich formułę z mszału rzymskiego: »Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię« lub »Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz«".

Na zakończenie każdej Eucharystii, ks. dr Błażej Dojas, proboszcz, kustosz sanktuarium zaproponował wiernym wspólną, niecodzienną drogę w czasie Wielkiego Postu, by jeszcze bardziej doświadczyć Miłości Ukrzyżowanej. Z tym pięknym znakiem idziemy od momentu chrztu św.  – mówił - to wtedy zostaliśmy naznaczeni Miłością, żeby mieć piękną drogę ku Miłości. Dziś przychodzimy po ten znak przyjęcia wielkiej pokory przed Bogiem. Przychodzimy z naszymi postanowieniami i  tym wszystkim, co chcemy zrobić przez te czterdzieści dni z naszym życiem wewnętrznym. Kapłan zaprosił do wspólnej drogi na wyższy szczebel swojej duchowości,  żeby do swoich postanowień dodać jeszcze jedno – przeżycie postu o chlebie i wodzie, by każdego dnia ktoś z parafian był o takim wielkim poście. Stąd przygotowano karteczki opatrzone  datami i intencjami. Kustosz zachęcał do zabrania kartek, wpisania na nich swojego imienia i wrzucenia do kielicha z napisem: „Post o chlebie i wodzie w  intencjach wspólnoty parafialnej. Wielki Post 2021”. Kielich umieszczono przy chrzcielnicy, symbolicznym miejscu, bo tam zaczęła się nasza droga
z Miłością Ukrzyżowaną, która prowadzi  ku tej Miłości Eucharystycznej, gdzie Bóg każdego dnia bezkrwawo się dla nas ofiaruje. W Wielki Piątek kielich zostanie zaniesiony do Grobu Pańskiego, do Jego Syna, który życie oddał dla nas. Tak, jak i dziecięce krzyże, które będą towarzyszyły najmłodszym w czasie Drogi Krzyżowej, a na których „przybiją” symbolicznie swoje grzechy z których zrezygnują… Rozpoczynamy Drogę Krzyża, wspólny czas wzrastania w łasce i kroczeniu ku łasce, ale nie w cierpiętnictwie, tylko w nadziei w ogromną miłość, która z krzyża płynie, dla nas płynie, bo jak powiedział Jan Paweł II: „Miłości bez Krzyża nie znajdziecie, Krzyża bez Miłości nie uniesiecie”. Kapłani, dając początek tej wspólnej wielkopostnej drodze, „wylosowali” kartki i tak: ks. kan. Jerzy będzie pościł w intencji nowych powołań kapłańskich z naszej parafii i o ustanie pandemii, ks. Sławek w intencji Ks. Arcybiskupa i biskupów pomocniczych, ks. kan. dr Błażej  w intencji małżeństw starających się o potomstwo i o ustanie pandemii…

I choć Środa Popielcowa nie jest świętem nakazanym, jak zawsze, gromadzi wielu wiernych, tym razem w świątyni i na bezpośredniej transmisji. Przed nami niezwykły czas przygotowań do świąt, czas naznaczony pandemią. Czy będzie do druga Wielkanoc z obostrzeniami? Prośmy słowami papieża Franciszka wypowiedzianymi w orędziu na Wielki Post 2021: „Niech Maryja, Matka Zbawiciela, trwająca wiernie u stóp krzyża i w sercu Kościoła, wspiera nas swoją troskliwą obecnością, a błogosławieństwo Zmartwychwstałego niech towarzyszy nam w naszej wędrówce ku światłu Wielkiej Nocy”.