W Tobie jest światło, każdy mrok rozjaśni...

 

 

 

GromnicaW sobotę 2 lutego, czterdziestego dnia po Bożym Narodzeniu, obchodziliśmy Święto  Ofiarowania Pańskiego, zwane dawniej świętem  Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny, a w polskiej tradycji świętem Matki Bożej Gromnicznej.


         Z woli Jana Pawła II, tego dnia Kościół powszechny obchodzi również Dzień Życia Konsekrowanego, poświęcony modlitwie za osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom zakonach, zgromadzeniach ...

         W naszym sanktuarium ks. kustosz dr Błażej Dojas o godz. 8,00 odprawił uroczystą Mszę św. Wieczorna celebracja o godz. 18,00 przebiegała już wg niedzielnej liturgii. Po odsłonięciu cudownego obrazu Matki Bożej, rozpoczynał się obrzęd błogosławieństwa i poświęcenia świec, zwanych gromnicami.

         Święto to pełne jest pięknej symboliki, o której w homilii mówił ks.  Proboszcz. Nawiązując do Ewangelii św. Łukasza w bardzo obrazowy sposób "namalował" słowem moment ofiarowania Jezusa w jerozolimskiej świątyni, zgodny z Prawem Mojżeszowym, wydarzenie niezwykle ważne w życiu Świętej Rodziny. Przywołał też postać starca Symeona,  który wziął na ręce Pana Jezusa i wypowiedział prorocze słowa: „Światłość na oświecenie pogan i na chwałę ludu Izraela”. Wydarzenia te „dzieją się na nowo” podczas każdej Eucharystii w momencie przeistoczenia, w płonącym paschale...

         Mówca nawiązał też do tradycji tego dnia, mówił o jego historii.  Od X wieku upowszechnił się obrzęd poświęcania świec, których płomień symbolizuje Jezusa – Światłość świata, Chrystusa, który uciszał burze, był, jest i na zawsze pozostanie Panem wszystkich praw natury... Dziś widzimy Maryję, jako Tę, która sprowadziła na ziemię niebiańskie Światło i która tym Światłem nas broni, osłania od wszelkiego zła. Dlatego poświęcone 2 lutego świece - widomy znak Bożej Jasności, zapala się w trudnych życiowych chwilach po to, aby „zadziałała” Boża Opatrzność. W religijnej polskiej tradycji zapala się je podczas burzy i różnych kataklizmów, a także przy konającym, aby Maryja - Ta, która niosła o świątyni Jezusa - Światłość Prawdziwą, prowadziła dusze umierających wprost do wiekuistej światłości..., bo jak pisał ludowy poeta Józef Strug:

 „Gdy życie nasze dobiegnie do końca,
Gdy Bóg ostatnie godziny policzy,
Niech nam zaświeci, jak promienie słońca,
Światło gromnicy (…)”

         Podczas porannej Eucharystii modlitwą objęto osoby konsekrowane, a także tych, którzy modlą się na różańcu  ( zgodnie z sanktuaryjną tradycją pierwszej soboty miesiąca ) - Matki i Ojców zgromadzonych w Żywym Różańcu, a także dzieci z Podwórkowego Kółka Różańcowego.

         Na zakończenie liturgii, w przeddzień św. Błażeja, delegacja Matek Różańcowych z nadzolatorką Urszulą Szpak złożyła imieninowe życzenia ks. Dziekanowi, wręczając Mu bukiet róż, po czym wszyscy zgromadzeni w świątyni wierni wyśpiewali tradycyjne, chóralne:

„Życzymy, życzymy ....”. Solenizant nie krył wzruszenia, dziękował za życzenia,  a przede wszystkim za codzienną modlitwę w Jego intencji i intencji kapłanów...

         Piękne, pełne symboliki święto. Migotliwy płomień świecy jest znakiem, że Duch Święty ogarnia nas i pozwala świadczyć, głosić przekonanie, że Chrystus jest z nami, byśmy mogli przez życie kroczyć z nadzieją...

 

arrow_upward